***

pod powiekami
z kamienia
za ścianą snu…
gdzie nie ma kwiatów rozkołysanych
na wietrze płaczu
gdzie nie śpiewa motyl
gubiący skrzydła…
tam jestem
wśród cegieł czasu
wstawiona w szczelinę
patrząca na siebie wczoraj
i pusty śmiech
i tylko przeżyte sto lat
jeszcze brzmi
i gra…
i cisza…