I jestem

I jestem tu także i ja… cała rodzinka w komplecie… w życiu nie spodziewałabym się tego, że się tu znajdę… i prawdę mówiąc nie wiem jak długo tu będę… może to tylko sprawdzian tego jak mi sie będzie pisała dla „narodu”? A może okaże się nagle i niespodziewanie ze mam coś do powiedzenia?… Ktoś może tu czasem wejdzie… sama nie wiem po co… to chyba taki owczy pęd… wszyscy mają dlaczego ja miałabym nie mieć… idiotyzm… ale to był impuls i juz po wszystkim…. bloguje…heh zycie czym jeszcze mnie zaskoczysz? Jak się tym cholerstwem posługiwać… Krzychu ma jakieś latające badziewie na górze ekranu… Marysi strona gra… muszę się tego wszystkiego nauczyć… jednym słowem znowu jak w szkole… ledwo człowiek prawie skończył studia a tu znowu trzeba coś opanować… brrrrr… i najgorsze to, że sama na własne życzenie się w to wpakowałam… blondynka jednym słowem… zreszta co tu duzo kryć… jestem blondynką… IQ nienajgorsze ale durnego stereotypu blond-idiotki nie pokonam… za to pokonam tę stronę… jak Babcię Anę kocham (a kocham bardzo)… o czym tu będzie? nie mam pojęcia… idea pisania w próżnię jakoś mnie nie kręci… poezja? romantyka? erotyzm? codzienne życie? sny? marzenia? przemyślenia? hmm…. nie wiem jeszcze… może po prostu będę sobie tak bredzić od czasu do czasu… szlag mnie zaraz trafi… poczekam na Braciszka, jak wróci w lutym to mi pomoże…
nooooooo i byłabym zapomniała: skrzydłokwiat mi w domu kwitnie… pięknie, sama hodowałam i doczekałam się nareszcie…jak to fajnie tak patrzeć na coś co się samemu stworzyło od jednej zdechłej łodyżki do takiego kolosa, który już chce kwitnąć… hmmm… wpadnę zaraz w senstymentalny nastrój… a tu komu w dorgę temu kopa:) pozdrawiam wszystkich i trzymajcie za mnie kciuki, bo bez tego chyba dalej będzie tu tak nieprzytulnie