Mój świat...

Jaki jest? Jaki był?
Początków nie pamiętam… Potem były długie lata szkoły i to lubiłam nawet.
Potem był koszmar, którego nie da się zapomnieć. Do dziś prześladuje mnie
w snach. Poznałam co to strach i ból, kiedyś Wam może o tym opowiem. Potem
powstała pierwsza książka o tym parszywym życiu, jakie wiodłam przez
4 lata. I to było jakby oczyszczenie. Jeszcze później pojawił się tłum
facetów-kretynów, którzy służyli tylko do tego, żebym mogła się odkuć, za
tamtego idiotę który zniszczył mi 4 lata. Byli modele-pajace, chłopki-
roztropki, pseudokryminaliści, prawdziwi przestępcy, jednym słowem
mieszanka taka, że szkoda słów.
A teraz? Teraz nastało słońce. W moim życiu jest kilku facetów: najważniejszy
Grzech spotkany na randce w ciemno,
Tato, który wcale mnie nie rozumie, ale za to kocha bardzo, Jaro – „mąż” z
uczelni, przyjaciel, który obudzony telefonem w środku nocy, ze mną
ślimtającą na drugim końcu kabla, opowiadał kawały. Mam też kilka kobiet
obok siebie: Mama- najlepsza kumpela, dla moich przyjaciół Mały Jonh (ze
względu na knypokowaty wzrost), Baśka, Olga i Patrycja – Przyjaciółki, które
czasem dziwią się, że z moimi pomysłami jeszcze żyję i jestem przy zdrowych
zmysłach:) Jest kilku znajomych z cz@tu: eXXX, Gina, Medea i Faraon,
i cała reszta słonecznych ludzików, którzy żyć beze mnie nie mogą.
Mam psa Traktor się nazywa. Skubany zżera meble i już nie wiem jaki odwyk
mu zastosować. Mam wiele… i jedno czego mi brakuje to spokój… i nie wiem
dlaczego…