Na ścianach...

…oprócz małpy, słonia i lamparta powstał aniołek stróż. Może ktoś powie, że to hipokryzja z mojej strony, bo niby niewierząca i aniołek, ale uważam, że każde dziecko powinno mieć kogoś, o kim myślałoby, że będzie go strzegł. Żeby go jakoś spersonifikować powstają obazy aniołów stróżów. Bo tak na dobrą sprawę to może być zmarła babcia, ukochany pies, przyjaciel, duch drzewa pamiętanego z dzieciństwa. No więc Misiątko ma szczerbatego, blond aniołka:)))

Duży zaczął jeść, humor Mu się poprawił, prawa ręka trochę nabrała sprawności – już nie „ucieka”. Jest szansa, jest nadzieja – bogowie wesprzyjcie Go…

Sobotnia impreza urodzinowa Małego Johna zaowocowała bólem nóg i połową sernika w domu:))) Sernik jest bardziej dla Grzecha niż dla mnie, za to ja miałam swoją chwilę zapomnienia w rytmie salsy. Wytańczyłam się a wszystkie czasy, wypodrygiwałam, wykiwałam:))) Przy pierwszych taktach ukochanej samby łzy mi w oczach stanęły – ze szczęścia – czasem tak niewiele potrzeba.

Ktoś okradł, okłamał i wykorzystał Małego Johna i Jej dobre serce. Nie podam mu już ręki. Nie lubię wtrącać się w intrygi rodzine pomiędzy Małym Johnem i Jej rodzeństwem, ale tym razem przegięli. Można robić świństwa wszystkim naokoło, można postępować jawnie niesprawiedliwie wobec wszystkich – oprócz MOJEJ RODZINY. Będę niszczyć, deptać, mieszać z błotem, kąsać i pluć jadem. I w dupie szczerze mówiąc mam ewentualne straty materialne w postaci nigdyjużniedostanych prezentów od chrzestnej, obrażoną minę wujka P., wyniosłość cioci G. i stosunki rodzinne. NIKT nie będzie krzywdził MOJEJ MATKI – nawet tylko słowem…!!!

A Misiątko macha łapami górnymi, dolnymi, fikołki robi jak dzionek długi. A wieczorem terrorysta nie pozwala mi spać lewym boku jak lubię, tylko zmusza do spania trumiennego – na wznak. Bandyta. Niech już będzie sierpień, niech wyłazi i niech śpi wreszcie w swoim łóżeczku – zakupionym zresztą w sobotę:)))