KOSZMAR

Śniło mi się, że z jakichś niewyjaśnionych przyczyn wróciłam do K. Oznaczałoby to, że Grzech musiał przenieść się na tamten świat, bo z własnej woli bym Go nie zostawiła dla tamtego kretyna. Na palcu miałam złotą obrączkę z wygrawerowanym „Jesteś moim Słońcem”. To oznaczało, że jednak odbył się ślub planowany na 23 maja. Kupowałam w sklepie pomarańcze i cebulę. Nie wiem dlaczego tak, ale pomarańczy było dużo a cebule dwie. Równie dobrze mogłam to dostać na straganie należącym do Matki K., ale nie poszłam tam. Też nie wiem dlaczego. Wchodziłam z tymi zakupami po schodach. Klatka schodowa była jakaś taka dziwna, niepodobna do tej, w której mieszkaliśmy osiem miesięcy. Stał na korytarzu przed drzwiami i czekał na mnie. Zaczął mówić, że pewnie poszłam się puszczać i pieprzyć ze wszystkimi tylko nie z nim. Że on mi pokaże gdzie jest moje miejsce. W momencie kiedy podniósł rękę w tak dobrze znanym mi geście rzuciłam w niego siatką z pomarańczami i wpadłam do mieszkania. Uciekałam przez okno. Z pierwszego piętra nie wiem jakim cudem udało mi się wyskoczyć. Zważywszy, że mam lęk wysokości to faktycznie był cud. Biegłam ulicą, a za sobą słyszałam wrzaski przez okno, że jestem szmatą i kurwą i dziwką i mam spierdalać do Tatusia. Potem nie było już nic.

Grzech powiedział mi rano, że cała noc rzucałam się jakbym tańczyła połamańca jakiegoś. I że trzęsłam się i nie mógł mnie nawet dotknąć, bo krzyczałam.

Mając 22 lata (o ile dobrze pamiętam, a staram się zapomnieć) wygrałam sprawę w sądzie. O znęcanie się psychiczne i fizyczne, o zniszczenie mienia i inne takie. K. dostał tylko 1.400 PLN grzywny, żadnych zawiasów, nic. Potem lał jeszcze dwie dziewczyny. Wiem, bo zadzwoniły do mnie w końcu, żeby zapytać jak wygląda zakładnaie sprawy i składanie zawiadomienia o przestępstwie. Ostatecznie żadna z nich nie zrobiła nic, żeby go w końcu zamknąć. Bały się. Kumplujemy się do dziś. Ofiary przemocy domowej.

Dobrze, że nie wyszłam za niego za mąż.